Ho Chi Minh, Saigon

Saigon 16-03/20-03

Welkom allemaal in de net-niet-hoofdstad van Vietnam.. Ho Chi Minh City, oftewel Saigon. Na een best relaxte nachtje in de sleepersbus werden we rond 06:30 uur gedropt in de backpackersarea van deze stad. Snel op zoek naar een hostel of Guesthouse zodat we nog even verder konden slapen. We kwamen terecht bij Mrs. Thu.. Op het eerste gezicht een beetje een chagrijnige heks, alleen de bezem heb ik niet kunnen vinden.. Ze had wel een goedkope kamer voor ons, voor 4 dollar per persoon konden we slapen in een 5 persoons kamer, harrrrrrtstikke gezellig;)!
Na een extra powernapje zijn we door de stad gaan lopen en het War Remnants Museum bezocht, een indrukwekkend museum over de Vietnam oorlog. Wat zijn er verschrikkelijk bizarre en onbegrijpelijke dingen gebeurd in die tijd.. Na er bijna twee uur te hebben rondgelopen en we toch wel wat stilletje het museum weer verlieten na alle heftige indrukken, besloten we om even te gaan shoppen op de markt. Onderweg kwamen we langs een park, waar 's ochtends vroeg en aan het eind van de middag hele groepen Vietnamezen staan te sporten; hardlopen, badmintonnen, zumba, springtouwen, fitness, en nog een sport (als het wel een sport is..) waarvan we de naam niet weten, maar met een soort van grote shuttle overgeschoten wordt met je voeten. Uit het niets gingen we meedoen met die laatste mysterieuze vorm van lichaamsbeweging, maar aangezien mijn balgevoel nooit zo ontzettend goed is geweest was ik hier ook geen ster in.. Snel doorlopen ;) verderop stond een grote groep vrouwen en een minder grote groep mannen fanatiek Zumba te doen onder leiding van een nog fanatiekere spleetoog, en uiteraard zijn wij daar als enige blanken ook weer tussen gesprongen en hebben het meest fanatiek van iedereen twee nummers meegedaan. Met het zweet in onze kleren liepen we terug naar onze heks, even opgefrist en in de avond hebben we bij meerdere karretjes langs de weg wat gegeten (kebab, sandwich, wafels). 
's Avonds liepen we naar het luxe Saigon Skydeck, waar we voor 200.000 dong naar de 49e verdieping of gratis naar de 52e verdieping met bar konden gaan.. Ra-ra welke optie is het geworden ;) met een prachtig uitzicht over het verlichte Saigon hebben we daar een veel te dure Corona gedronken, maar af en toe mag dat best wel :) de gratis nootjes en olijven maakte dat weer een beetje goed. Daarna nog een goedkoop biertje gedaan in de straat van ons Guesthouse waar volgens mij alleen maar ladyboys in de bediening zaten, en daarna lekker ons bedje opgezocht.
Zondag zijn we met een tour naar de Cu Chi tunnels geweest, een groot ondergronds gangenstelsel ook uit de tijd van de Vietnam oorlog. Een gids gaf uitleg over de tunnels, over boobytraps, andere vallen die gebruikt werden tegen de Amerikanen, loopgraven enz. Halverwege was er de mogelijkheid om te schieten met verschillende geweren uit de oorlog. We kochten 10 kogels van uiteraard het grootste geweer dat er was, de M60, schieten was super vet! De tweede helft van de tour mochten we ook werkelijk door de tunnels 'lopen' voor wie dat wilde. Het tunnelstelsel is in totaal 250 km lang, maar voor toeristen is er slechts 100 meter toegankelijk. Dat klinkt behoorlijk tegenvallend..  Maar lopen was een iets te groot woord. De tunnels zijn zo smal dat je alleen kruipend of op je hurken erdoorheen komt, en het wordt alleen maar smaller, die 100 meter was meer dan genoeg, ontzettend benauwd daarbinnen en zo kruipend erdoor is best zwaar! Het was zeker de moeite waard.
Eenmaal terug in Saigon heb ik met Anoe lekker chocola en chocolade ijsjes gekocht, kaartjes om naar huis te sturen, met z'n allen rijst gegeten langs de straat en daarna wilden we nog wat drinken. Blijkbaar was het St. Patrick's day en de Irish pub was dan ook helemaal vol en groen gekleed, dus hebben we maar een biertje meegedaan. In Saigon hebben we niet echt een goeie uitgaansplek gevonden, dus hebben we met z'n vijven een willekeurige lobby van een hotel waar toevallig Nederlanders voor de deur aan het eten waren, omgetoverd tot een dansvloertje en ons daar vermaakt de rest van de avond :)
Na heerlijk uitgeslapen te hebben tot in de middag zijn we naar de Notre Dam kerk geweest en het naastliggende postkantoor om onze eerste kaartjes op de bus te doen. Die avond kwamen we Ruby en Loraine weer tegen, twee Nederlandse meiden die we al heel Vietnam tegenkomen, en daar hebben we de rest van de avond een feestje mee gevierd.
Dinsdag hadden we met die meiden afgesproken om naar het waterpark te gaan, dus wij met de taxi erheen.. Wat blijkt.. Is het waterpark elke dinsdag gesloten... BALEN! Het was namelijk super warm.. Lichtelijk geïrriteerd gingen we op zoek naar een spleetoog die Engels kon om te vragen of er ergens nog een zwembad in de buurt was, en dat was er. Op hoop van zegen ernaartoe met de volgende taxi ernaartoe... Ook dicht!! Terwijl er een hele groep met kinderen in allemaal dezelfde zwemkleding ons warm toeriep toen wij als enige toeristen aan kwamen lopen haha! Maar wat bleek, lunchpauze, dus kwartiertje gewacht en toen ging hij weer open. En jawel.. Een buiten banen bad, waar 200 kinderen tegelijk zwemles kregen en daar moesten wij als enige blanke (inmiddels toch wel redelijk bruine) toeristen tussen gaan zwemmen, maar het was wel even heerlijk om lekker af te koelen! We werden wel een beetje raar aangekeken, alle leeftijden van 5 tot 50 denk ik kreeg zwemles, leuk om een keertje mee te maken :)
Die avond besloten we om met z'n zevenen naar de bioscoop te gaan. Naar de film Django (gewoon in het Engels, alleen Vietnamese ondertiteling). Ontzettend goede film!! Daarna lekker ons bedje in, want de volgende ochtend moesten we vroeg op, om onze fantastische avonturen in Vietnam achter ons te laten en nieuwe te gaan zoeken in Cambodja, ik ben heel erg benieuwd!