Cameron Highlands, Taman Negara en The Perhentians

Tanah Rata 12-04/14-04

Om 10 uur 's avonds gearriveerd in Tanah Rata, de grootste plaats van de prachtige Cameron Highlands. We werden aangesproken door een Maleisiër of we een kamer nodig hadden, we konden namelijk slapen bij hun in huis! Onze eerste homestay van deze reis :) Een jongetje van 13 liet ons alles zien, het is nog steeds niet helemaal duidelijk of de man nou z'n vader, oom, leraar of baas was, hij zei elke keer iets anders.. De volgende dag was hij jarig, we zijn zelfs uitgenodigd, erg leuk! Maar door onze tour hebben we het niet gered om erheen te gaan..
Het is hier in de bergen wel een stukje frisser dan we gewend zijn.. 's nachts kan het tot 12 graden afkoelen, even omschakelen..
Zaterdag zijn we gelijk vroeg op gestaan en hebben we een tour langs alle hoogtepunten van de Highlands gemaakt, georganiseerd door de man waar we in huis sliepen en kregen dus best wat korting! Onze eerste stop was bij een uitzicht over een van de grootste theeplantages van Maleisië, daar kwamen we John en Stijn tegen  die we hebben leren kennen in Kuala Lumpur. Zij hadden meer dan het dubbele voor de tour betaald haha! Onze dag was gelijk weer helemaal goed ;) vervolgens reden we door naar het hoogste punt van de Cameron Highlands, waar de tour normaal gesproken een uur stopt om van het prachtige uitzicht te genieten over alle Highlands, maar helaas was het zo bewolkt en hingen de wolken zo laag dat we maar zo'n 5 meter ver konden kijken. Erg jammer maar niks aan te doen. Een klein stukje naar beneden was het uitzicht wel gigantisch mooi en vroegen we of onze chauffeur daar even wilde stoppen zodat we mooie foto's konden maken en even konden genieten van alle prachtige, gigantische, sprookjesachtige theevelden.. Toch wel weer een bijzonder moment deze reis, weer totaal iets nieuws! Een ander letterlijk hoogtepunt van deze tour was Mossy Forest, een soort van boomkroonpad in Nederland maar dan net even 100x mooier ;) via trappen en stevige bruggen liepen we door de toppen van de bomen en kregen we uitleg over dit stukje tropisch regenwoud. Erg leuk, alleen ook hier was het wel zonde dat er zoveel lage wolken hingen en het uitzicht niet optimaal was. De volgende stop was bij het Boh Thea Center, de belangrijkste theefabriek in dit gebied. Uiteraard een heerlijk vers kopje thee gedronken onder het genot van een aardbeien chocolade cake/taart... Met weer een gigantisch uitzicht.. Genieten!! Door naar de Butterfly farm, waar uiteraard duizenden mooie vlinders te zien waren, maar ook andere grote en bizarre insecten, spinnen, slangen enz.. Om rillingen van te krijgen! 
De Cameron Highlands staan ook bekend om zijn bekende aardbeien plantages, dat werd dan ook onze laatste stop. En onszelf weer even verwend met een goddelijke Belgische wafel met verse aardbeien, slagroom en chocoladesaus.. Afzien weer ;) Daar ook nog even aardbeienthee voor Sylvia ingeslagen die dat in bestelling bij mij had staan!
Onze tour was hierna afgelopen. Je kon ervoor kiezen om met de minivan terug naar het hotel te gaan, of gedropt te worden bij een tempel en dan een trekking van ruim 2 uur door de jungle terug naar ons dorpje te maken. Stoer als wij zijn wilden we dat natuurlijk wel doen! Het was er best lekker weer voor, in ieder geval droog en niet snoeiheet. We waren wel de enige van onze groep die het ging doen, dus veel steun hadden we niet. Het was een pittig zware tocht met af en toe onmogelijk doorgaanbare paden.. Momenten van twijfel gehad of we wel verder moesten gaan.. Soms zelfs even wat bomen moeten verslepen en van kant maken om erdoorheen te kunnen komen.. Klein foutje van ons dat we nog maar 1 fles water hadden, maar binnen 30 minuten waren we al ongeveer helemaal leeg gezweet.. Toch doorgaan :) We werden nog een tijdje achtervolgd door een groep apen, super leuk! Sommige een beetje agressief maar ze deden niks. Af en toe ook best wel spannend, soms zelfs op een sprintje moeten zetten omdat we een levensechte grote harige tarantula zagen zitten onderaan een boomstam.. Vooral Punt was hier totaal in paniek en heeft even de hele wereld bij elkaar gevloekt voor hij weer in staat was om verder te kunnen bewegen.. of in de boom een gifgroene slang zagen hangen die ons vies aankeek, even over te tak bewoog, en toen toch maar besloot om lekker op z'n tak te blijven zitten. Stiekem wel 7 kleuren stront gescheten ook! Maar wat was het vet.. Super trots op ons toen we eindelijk helemaal afgepeigerd, doorweekt, met wat blauwe plekken en schrammen het eind van de jungle bereikt hadden.. Mooie ervaring rijker!
Na deze bittere tocht vonden we wel dat we een heerlijke tomatensoep hadden verdiend, en die vonden we, jawel, in de Holland bar!! Een bar helemaal ingericht met allemaal Nederlandse voetbal shirts, vlaggen enz.. En zelfs een Nederlandse menu kaart waar gewoon frikandel met patatjes opstonden, die hebben we 's avonds dan ook wel even geprobeerd! Toch wel anders dan in Nederland, maar we waren helemaal blij en dik tevreden over deze frikandel, die we stiekem toch wel een beetje missen hier!
Die avond hadden we gezellig afgesproken met Stijn en John en de volgende ochtend om 8 uur waren we alweer opweg naar onze volgende bestemming!

Taman Negara 14-04/16-04

De reis naar Taman Negara was een prachtige tocht door al het mooie groene gebergte van Maleisië. Er was een lunch stop van 2 uur lang, waar we hoorden dat er geen pinautomaten in Taman Negara waren! Niemand die dat ons ook even verteld van te voren! Wij een busje aangesproken en we moesten 40 ringgit (10 euro!!) betalen om bij het eerste pinautomaat te komen, maar we hadden geen keus, anders hadden we veel te weinig mee! Stelletje afzetters... Al vaker meegemaakt hier in Maleisië. Vooral Anoe kan zich hier zo heerlijk druk om maken en de pan uit flippen, en het liefst een paar spleetogen omleggen ;) Maarja, soms gaat dat echt niet helpen en moet je je er maar bij neerleggen hier.. Het reizen met de bus is hier in Maleisië trouwens echt een stuk duurder dan alle andere landen tot nu toe (behalve Singapore).. Niet verwacht.
Na de lunchpauze gingen we per boot, een soort longtail bootje, over de rivier richting Taman Negara. Deze tocht duurde 3 uur en was prachtig tussen alle groene natuur en regenwouden door!
We sliepen in Durian chalets, een schattig parkje met kleine huisjes. De omgeving daar was vol met steile bergen, we hoefden van de boot/restaurantjes naar ons huisje misschien maar 10 minuutjes te lopen steeds, maar omdat de bergen zo steil waren, waren we elke keer al kapot als we ergens aankwamen. We bedachten dan ook van te voren steeds in welke volgorde we wat zouden doen, om zoveel mogelijk steile stukken te vermijden! Lekker gegeten in een van de drijvende restaurantjes en ons voorbereiden op de zware dag van morgen..
Maandag zijn we de hele dag in het Taman Negara National Park geweest, een gigantische groot tropisch regenwoud met allerlei flora en fauna. Entree voor dit park is 1 ringgit (25 eurocent!) maar als je deze niet betaald en je wordt gesnapt, krijg je 2 jaar gevangenis straf... En de entree voor je fototoestel is 5 ringgit haha! 5x zo duur als een persoon.. Met een bootje staken we de rivier over. Als eerst zochten we het pad richting de Canopy Walkway op, een stelsel van allemaal touwbruggen hoog door de bomen heen, erg leuk! Vooral even klooien als degene met hoogtevrees (noem geen namen;)) op de touwen staan.... Het was trouwens opvallend rustig in het national park, bijna geen andere mensen tegen gekomen!
Na de brug vervolgden we onze survival tocht richting de top van de Bukit Terserik, een tocht van 2,5 uur waarvan we 70% van de tijd alleen naar trappen steil omhoog moesten nemen... Kapot gingen we.. Naja vooral Anoe en ik... Met onze tong op onze knieën hangend moesten wij op een gegeven moment om de paar 100 meter even een pitstop houden, op adem komen, klagen en water bijtanken. Punt deed weer überstoer en had nergens last van.. ;) Eenmaal bovenop bij het uitkijkpunt over dit prachtige natuur gebied lagen Anoe en ik dan ook helemaal uitgeteld en voor pampus op het bankje naar adem te happen voordat ik ook maar de energie had om ook even het uitzicht te gaan bekijken.. Gelukkig had Anoe ORS in haar tas, om even ons zout en suiker gehalte op pijl te brengen. Na ook wat broodjes gekookt ei (jaja.... We hebben eieren in de waterkoker gedaan en zo gekookte eitjes gemaakt voor onderweg!!!) waren we weer een beetje op kracht en begon de tocht van 2 en half uur naar beneden, maar deze weg aan de andere kant van de berg was geen verhard pad of trappen.. Een soort van baggerpad was het, een groot gedeelte was vlak en goed te doen, maar ook hele stukken met glijden en glibberen en klauteren naar beneden, door modderpoelen en kleine beekjes,
vol met boomstronken en andere obstakels.. Je moest zo goed opletten waar je liep, dat je de meeste tijd gewoon vergat om om je heen te kijken in wat voor een bijzonder mooi tropisch regenwoud je loopt, zulke bijzondere vormen bomen en planten, van immense hoogte, de vele mieren en termieten bulten.. En vergeet vooral niet alle tropische geluiden die je hoort vanuit de jungle, de beesten, de planten, zoveel vogels.. Zo mooi en bijzonder, maar als je daar loopt dringt dat het grootste gedeelte van de tijd niet eens tot je door..
Eenmaal weer terug beneden, 14 liter zweet lichter, en ons rondje (Bumbun Tabing) van 7 heftige kilometers helemaal gelopen te hebben in in totaal ongeveer 5 uurtjes, viel de steile berg voor ons hotel nog even extra zwaar! Daarna snel onder de koude douche.. Helemaal leeg waren we, zelfs Punt toch wel een beetje! Even gerelaxt en gegeten, lekker rustig aan. Later op de avond wat potjes hartenjagen gedaan, we hebben Punt maar even een aantal potjes laten winnen om z'n ego te strelen, hij heeft al zo weinig te vertellen nu hij in de minderheid is met ons twee meiden erbij ;) is hij niet gewend de afgelopen weken! 

The Perhentians 16-04/18-04

Dinsdag zijn we naar voor mij tot nu toe een van de mooiste bijzondere plekjes op aarde gereisd; The Perhentians.. Dit bestaat uit een groot (Pulau Besar) en een klein (Pulau Kecil) eiland. We besloten naar Pulau Kecil te gaan, naar het strand genaamd Long Beach waar we rond etenstijd aankwamen. Al snel een slaaphutje gevonden bij Symphony en daarna heerlijk een duik genomen in het ow zo heldere lichtblauwe prachtige water aan het hagelwitte strand.. Deze eerste avond begon het op een gegeven moment uit het niks ontzettend hard te onweren en flitsen, en iedereen ging onder een afdakje staan. Wij stonden onder een tentje waar ook veel locals waren, we begonnen een beetje met dansen en uiteindelijk hebben we een heerlijk geniaal feestje gemaakt met een hele grote groep locale inwoners!
Woensdag konden we eindelijk weer een dag uitslapen en dat hebben we dan ook gedaan tot een uurtje of 11. Deze dag was vrij bewolkt en regenachtig (Anoe toch verbrand ;)). Hier kwamen we Stijn en John weer tegen! Gezellig met z'n allen gelunched en heerlijk gezwommen :)
Eind van de dag gingen we eerst rechts van de baai over de rotsen proberen te klimmen, maar heel ver kwamen we niet.. Dan maar over het midden van het eiland naar de andere kant, Coral Bay. Dit strand was iets kleiner dan ons strand maar wel ongeveer hetzelfde idee. Weer terug nog even de andere kant rotsen proberen, maar dit pad was redelijk onbegaanbaar.. Toch nog wel een eindje kunnen komen maar voor het donker toch snel maar weer terug;) Die avond met z'n vieren (met Stijn, John was al van het eiland af) doorgebracht en wat gedronken en gedanst, en daarna als laatste avond nog wezen zwemmen met lichtgevend plankton in de zee. In Cambodja op Koh Rong hadden we al een eerste poging gedaan maar door de volle maan daar was het niet zo goed te zien. Dat was hier wel even anders!! Wat een sprookjesachtig gezicht al die groene felle lichtjes opkomend in het water als je erdoor beweegt!! Zo mooi, op dat soort momenten besef je dat je echt moet genieten van alle bijzondere dingen die Azië heeft en dat niet alles zo vanzelfsprekend maar ontzettend bijzonder is..
Donderdag de 18e.. Wat een rotdag, ik moest de rest van m'n geweldige reisgroepje gaan verlaten.. Maar we hebben eerst nog een prachtige snorkel tocht gedaan met z'n allen! Als eerst langs Turtle point, waar we gezwommen hebben tussen de zeeschildpadden!! Ik heb wel vaker gesnorkeld in de wereld maar nog nooit eerst zag ik zeeschildpadden, wat waren ze mooi! Verder met de boot naar Coral Garden, een groot koraal waar duizenden scholen verschillende soorten vissen zwemmen, het leek wel een film! Zoveel soorten, zoveel kleuren.. Genieten :) De volgende stop, jawel: Shark point! Ondanks dat ik wist dat ze geen mensen aten toch van te voren wel een beetje spannend.. Maar zo vet! Ik heb denk wel 9 haaien langs me zien zwemmen!! Weer een V-tje bij m'n wish-list! Na een lunch in Fishing Village mochten we nog even visjes zoeken in de Blue Lagoon en via Turtle Beach bracht het bootje ons weer terug naar ons mooie strandje. 
En daar was het moment dan, waar ik al een aantal dagen tegenop zag; ook m'n lieverds Anoe en Punt gedag zeggen.. Wat heb ik 9 geweldige onvergetelijke weken met de hele groep gehad (ook Nick en Mees!!), ik ben zo ontzettend blij.. Zoveel mooie, lachwekkende, soms moeilijke, bijzondere momenten en herinneringen met z'n allen.. Niemand neemt ons dat meer af!
Na een toch wat zwaar afscheid met wat tranen stapte ik dan in het kleine bootje op weg naar het vasteland. De start van m'n reis naar Kuala Lumpur met de nachtbus, om de volgende dag te vliegen naar Singapore en daar Maaike op te halen, waar een nieuw deel van m'n reis gaat beginnen en een prachtig deel achter me laat..

Tot snel lieverds!!!!

P.S. Ik moet even een klein dingetje rechtzetten.. De zware trekking op de Cameron Highlands van ruim 2 uur door de jungle hebben we niet gedaan.. Stiekem waren we te laks en zijn we na 5 minuten omgekeerd en de taxi terug naar ons dorp genomen.... Toch even een mooi verhaal van gemaakt ;)